gaswinning al uit schaliegas.
Voor Nederland hebben een aantal verschillende ondernemingen toestemming gekregen
proefboringen uit te voeren naar de winbaarheid van schaliegas. Onder meer in Zeeland,
Brabant, Limburg, Utrecht en Flevoland is men van plan om proefboringen te gaan verrichten. De
proefboringen kosten naar schatting tussen de 10 en 20 miljoen euro per boring en de totale duur
van de boringen is ongeveer 4 jaar. Bij bewezen reserves kan in 10 jaar tijd de productie starten.
Als er voorraden worden gevonden die economisch aantrekkelijk zijn kan dat de staat veel geld
opleveren. Omdat er tot nu toe alleen nog proefboringen plaats gaan vinden is het onmogelijk om
vast te stellen hoeveel geld er totaal verdiend kan worden en dus ook hoeveel er uitgegeven moet
worden. De kans dat er (mocht het ministerie toestemming geven) boringen gaan plaatsvinden
in Nederland zijn redelijk groot. De overheid probeert door middel van stimuleringsmaatregelen
gasproducenten van onrendabele gasvelden aan te moedigen meer te exploiteren. Zo mag 25%
van de investeringskosten worden afgetrokken van het winstaandeel dat aan de Staat moet
worden betaald. Dit zou dus ook voor de winning van schaliegas gelden. Dus ook al is de vondst van
schaliegas relatief klein en eigenlijk onrendabel kan het toch betekenen dat het gas gewonnen zal
worden. Deze maatregelen hebben grotendeels te maken met het lange termijn doel dat de overheid
voor ogen heeft.
De kosten en baten van de winning van Schaliegas bestaan namelijk niet alleen uit euro’s. De
overheid wil de huidige positie als netto-gas exporteur zo lang mogelijk behouden. Dit is namelijk een
zekere onafhankelijkheid die voor een land erg belangrijk is. De gascrisis van 2006 en 2009 laten zien
hoe afhankelijk een land is van de invoer van gas. De Nederlandse overheid wil dus zo lang mogelijk
exporteur van gas blijven. Er is berekend dat rond 2025 ons gas begint op te raken. Zodra het gas op
is zal Nederland voor het eerst gas moeten gaan importeren. Om toch een bepaalde positie op de
gasmarkt te behouden wil Nederland een Europese gasrotonde worden, waarin doorvoer, opslag,
handel en kennisontwikkeling zeker zo belangrijk zijn als de productie. Dit zal een gedeelte van de
klap kunnen opvangen maar het zal nooit de hoeveelheid banen opleveren die nu in de branche
werkzaam zijn en op financieel gebied zal het nooit de kosten van het te importeren gas kunnen
dekken.
De winst van schaliegas is dus meer dan economisch gewin, het is ook anticiperen op een toekomst
waarin Nederland afhankelijk zal worden van landen als Rusland om zijn bevolking te voorzien van
gas.